کتاب ارزیابی کار و زمان دکتر مرعشی

1. نظام جامع ارزیابی عملکرد در سازمان‌ها

از ابتدای تاریخ، ارزیابی عملکرد برای سازمان‌ها یکی از مهم‌ترین ابزارهایی بوده که برای مدیریت و بهبود عملکرد آنها استفاده می‌شود. یک نظام جامع ارزیابی عملکرد به این معناست که تمامی عوامل و عناصری که در فعالیت‌های یک سازمان نقش دارند، با دقت بررسی و ارزیابی می‌شوند. در این سیستم، کارکنان، فرآیندها، استراتژی‌ها و هدف‌ها، اهداف کلی بهبود کیفیت و سودآوری، و همچنین مهارت‌ها و توانایی‌های کارکنان دارای ارزیابی هستند.

یک نظام جامع ارزیابی عملکرد باید از مزایای خاصی برخوردار باشد. از جمله این مزایا می‌توان به بهبود کارایی و کاربردی بودن سیستم، افزایش انگیزه کارکنان، کاهش اختلافات و ناهماهنگی‌ها در سازمان، و همچنین برقراری تعهد کارکنان به هدف‌های سازمانی اشاره کرد.

نظام جامع ارزیابی عملکرد ، توانسته است برای سازمان‌ها باعث بهبود فعالیت‌های آنها شود. هر چند که ممکن است برخی از سازمان‌ها در استفاده از این سیستم با مشکلاتی روبرو شوند، برای کسب عملکرد بهتر در آینده، ایجاد یک نظام جامع ارزیابی، یکی از اصولی‌ترین و موثرترین ابزارهای مدیریت است. بنابراین، پیاده کردن این سیستم در سازمان‌ها، می‌تواند به یکی از راهکارهای افزایش بهره‌وری و کیفیت کار در آنها تبدیل شود.

2. ابزارهای ارزیابی عملکرد کارکنان

برای ارزیابی عملکرد کارکنان، از ابزارهای مختلفی استفاده می‌شود. این ابزارها به منظور سنجش عملکرد و عملکرد کارکنان، به کمک معیارهای مشخصی انجام می‌شود و می‌تواند به عنوان یک ابزار مدیریتی موثر برای سازمان‌ها و شرکت‌ها باشد.

یکی از ابزارهای ارزیابی عملکرد کارکنان، مکانیزم بازخورد 360 درجه است. این ابزار شامل ارزیابی عملکرد کارکنان ازسوی همکاران، بخش‌ها، افراد بازار و حتی مشتریان می‌باشد. با این ابزار می‌توان دیدگاهی کامل و جامع از عملکرد کارکنان در سطح تیم، زیر مجموعه و سازمان به دست آورد.

در این مورد، مزایای این ابزار عبارت‌اند از:

- درک دقیق و بیشتر مدیران از عملکرد کارکنان و ضرورت‌های بهبود عملکرد آن‌ها

- دسترسی به نظرات متنوع و کاربردی از مخاطبان مختلف کارکنان

- ارتقای اعتماد و مسئولیت‌پذیری کارکنان و توانمندی‌های ویژه ایجاد شده در حوزه ارتباطات بین افراد مختلف کارکنان

دیگر ابزاری که به طور گسترده در ارزیابی عملکرد کارکنان مورد استفاده قرار می‌گیرد، مصاحبه با کارکنان است. در این مورد، مدیران با هدف مشخص کردن قوت و ضعف عملکرد هر کارمند، با ایشان مصاحبه می‌کنند. در این بین، از کارمندان خواسته می‌شود که نظر شخصی خود را در خصوص عملکرد خود ارائه دهند تا مدیران بتوانند از ارزیابی آن‌ها استفاده کنند.

استفاده از این ابزارها به منظور ارزیابی عملکرد کارکنان، می‌تواند باعث ارتقای عملکرد و بهبود فرآیندهای سازمانی شود. با توجه به مزایا و ارزش اضافه‌ای که این ابزارها به مدیریت سازمان‌ها و کارکنان آن‌ها ایجاد می‌کنند، این موضوع برای مدیران، یکی از مهمترین اولویت‌ها در سطح سازمانی است.

3. روش‌های بهینه‌سازی زمان مدیریت

مدیریت زمان یکی از مهم‌ترین فعالیت‌هایی است که در زندگی روزمره انسان می‌بایست انجام داد. امروزه با فراگیر شدن تکنولوژی و ارتباطات، زمان برای بسیاری از افراد محدود شده و در نتیجه، استفاده بهینه از زمان بسیار مهم و حائز اهمیت است. در اینجا، روش‌های بهینه‌سازی زمان مدیریت مورد بررسی قرار می‌گیرد.

اولین روش که برای بهینه‌سازی زمان مدیریت مورد استفاده قرار می‌گیرد، تعیین اولویت‌هاست. در این روش، کارها بر اساس اهمیت و فوریت آن‌ها مرتب می‌شوند. با این روش، شما می‌توانید از زمان خود به شکل بهینه استفاده کنید و بهترین درصد ممکن از زمان خود برای انجام وظایف مهم و فوری در اختیار داشته باشید.

دومین روش بهینه‌سازی زمان مدیریت، بهره‌وری است. در این روش، شما باید از تکنیک‌های مختلف استفاده کنید تا بتوانید بیشترین بهره‌وری را از زمان خود کسب کنید. به مثال‌هایی از این تکنیک‌ها می‌توان به رعایت تفریح و استراحت منظم، کار با انگیزه و بدون سرگرمی‌های بیهوده، کار با روحیه و شادابی مناسب و همچنین آموزش مهارت‌های مدیریت زمان اشاره کرد.

روش سوم بهینه‌سازی زمان مدیریت، استفاده از ابزار و تکنولوژی هوشمند است. در این روش، شما با استفاده از نرم‌افزارها و ابزارهای هوشمند می‌توانید وظایف و برنامه‌های خود را به شکل بهینه مدیریت کنید. به مثال‌هایی از این ابزارهای هوشمند می‌توان به نرم‌افزارهای مدیریت زمان و برنامه‌ریزی، تقویم الکترونیکی و سامانه های مدیریت پروژه اشاره کرد.

در نهایت، لازم به ذکر است که بهره‌گیری از هر یک از روش‌های بهینه‌سازی زمان مدیریت می‌تواند شما را به رسیدن به اهداف و موفقیت بیشتر در زندگی کمک کند. ترکیب این روش‌ها با یکدیگر به شما کمک خواهد کرد که به شکل بهتری زمان خود را مدیریت کنید و زندگی خود را برای خود و دیگران بهتر کنید.

4. مدل‌های رفتاری در مدیریت زمان

مدیریت زمان به عنوان یکی از مهمترین مهارت‌های پیشرفته برای هر فرد و سازمان به شمار می‌رود. امروزه بسیاری از افراد و سازمان‌ها به دنبال روش‌هایی می‌گردند که با استفاده از آنها بهبود موثری در مدیریت زمان داشته باشند. در این راستا، مدل‌های رفتاری به عنوان یکی از بهترین ابزارهای کمک کننده به مدیریت زمان شناخته شده‌اند.

یکی از مدل‌های رفتاری در مدیریت زمان، مدل ABC است. در این مدل، A به معنی وظایف ضروری و مهم، B به معنی وظایف مهم اما کمتر ضروری و C به معنی وظایف با اولویت کمتر می‌باشد. با این روش، به شما کمک می‌شود تا بهترین اولویت‌ها را در مدیریت زمان خود اعمال کنید.

مدل دیگری که به طور گسترده در مدیریت زمان به کار می‌رود، مدل Eisenhower است. در این مدل، وظایف را بر اساس میزان مهمیت و فوریت آنها رده‌بندی می‌کنید، به اینصورت که وظایفی که هم مهم و هم فوری هستند، اولویت دارند و باید اول انجام شوند.

کاربرد مدل‌های رفتاری در مدیریت زمان بسیار گسترده است و با استفاده از آنها، می‌توان به سرعت واقعی، بهترین روش‌های مدیریت زمان را پیدا کرده و از تمام وقت و انرژی خود برای دستیابی به اهداف فوق العاده رانتکننده استفاده کرد. به تعبیری، استفاده از مدل‌های رفتاری به شما کمک می‌کند تا بهترین ابزارهای فعلی خود را برای بهبود کارآیی یا ایجاد تغییرات ضروری در جهت دستیابی به اهداف خود استفاده کنید.

5. قوانین و مقررات مرتبط با ارزیابی عملکرد

ارزیابی عملکرد یک فرایند مهم در سازمان‌ها است که به منظور ارزیابی عملکرد کارکنان انجام می‌شود. برای این منظور ، قوانین و مقرراتی وجود دارد که باید رعایت شوند. این قوانین می تواند شامل هدف گذاری، ارزیابی فردی ، ارزیابی 360 درجه و خلاصه کردن عملکرد کارکنان باشد.

در این روش، مدیران برای تعیین اهداف برای هر کدام از کارکنان خود از روش های متفاوتی استفاده می کنند. بعد از تعیین اهداف ، عملکرد کارکنان با استفاده از این اهداف ارزیابی می شود. این روش می تواند باعث اعتماد بیشتر میان مدیران و کارکنان و ایجاد روابط دو سویه محسوب شود.

یکی دیگر از روش های ارزیابی عملکرد استفاده از ارزیابی 360 درجه است. این روش شامل جمع آوری نظرات از مدیران، همکاران، مشتریان و کارکنان است. این روش باعث افزایش اعتماد بین مدیران و کارکنان می شود و نشان دهنده تعهد سازمانی برای بهبود عملکرد کارکنان است.

خلاصه کردن عملکرد کارکنان یک روش مفید دیگر از ارزیابی عملکرد است. در این روش ، کارکنان باید در یک فهرست ازمایشی به سوالاتی که با نمره هایی ایجابی و منفی همراه هستند، پاسخ دهند. این روش باعث می شود که کارکنان خود را با عملکرد خود آشنا کنند و اگر نیاز به تغییراتی در روند عملکرد خود مشاهده کردند، اقدامات لازم را انجام دهند.

6. روش‌های تشویقی در ارزیابی عملکرد کارکنان

تشویق و انگیزه‌بخشی از جمله عوامل موثر در بهبود عملکرد کارکنان می‌باشند. یکی از روش‌های تشویقی، ارائه پاداش به کارکنان است. پاداش می‌تواند به شکل پولی باشد یا برای کارکنان استفاده‌های دیگری داشته باشد، مانند تعطیلات، بلیط سفر، برنامه‌های تفریحی و غیره. اعطای پاداش به کارکنان موجب شادابی آن‌ها می‌شود و انگیزه افزایی برای ارائه عملکرد بهتر خواهد داشت.

یکی دیگر از روش‌های تشویقی، ارتقای شغلی است. ارتقای شغلی به معنای ارتقای مسئولیت‌ها، حقوق و مزایا، جایگاه سازمانی و غیره است. این روش باعث افزایش اعتماد به نفس کارکنان و انگیزه آن‌ها برای ارائه عملکرد بهتر خواهد شد. علاوه بر این، ارتقای شغلی موجب ارتقای کیفیت کار و بالا رفتن بهره‌وری کارکنان خواهد بود.

روش دیگر تشویق کننده، ارائه بازخورد مثبت به کارکنان است. بازخورد مثبت علاوه بر اعتماد به نفس کارکنان، برای آن‌ها انگیزه افزایی برای ارائه عملکرد بهتر خواهد داشت. بازخورد مثبت موجب پایداری عملکرد کارکنان خواهد شد و آن‌ها را پایبندتر به اهداف سازمانی خواهد کرد.

در نهایت، روش تشویقی دیگر، ارائه فرصت‌های آموزشی و رشد حرفه‌ای است. این روش باعث افزایش مهارت و توانایی کارکنان می‌شود و آن‌ها را برای ارائه عملکرد بهتر پیش‌رفته‌تر خواهد کرد. علاوه بر این، این روش باعث ایجاد روابط صمیمانه بین کارکنان و سازمان می‌شود و مانع از فرار کارکنان خواهد شد.