تعریف ریسک و تراشکاری
تعریف ریسک:
ریسک به عنوان یک مفهوم اساسی در حوزه مدیریت، به شکل خطر، تهدید و احتمال خسارت در ارتباط با یک فعالیت یا تصمیمی که انجام می‌شود، تعریف می‌شود. در واقع، ریسک همواره به وضوح نشان می‌دهد که چه احتمالاتی ممکن است وجود داشته باشد که در صورت بروز، باعث خسارتی به موضوع مورد نظر خواهند شد.
تعریف تراشکاری:
تراشکاری یکی از روش‌های مربوط به بررسی و ارزیابی ریسک است که در آن پتانسیل‌های خطرناک و نقاط ضعف در یک موضوع، نقشه‌برداری و به سادگی شناسایی می‌شوند. این روش معمولاً در دنیای کسب و کار، فرایند تصمیم‌گیری، سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در تراشکاری، به جای تلاش برای از بین بردن خطرات، با برداشتن نمودارهای تمام جانبه و کاربردی از وضعیت مسئله، به منظور شناسایی مزایا و ریسک، از آن استفاده می‌شود. با این کار، بیشترین اطلاعات ممکن درباره مسئله قابل دریافت هستند و تصمیم‌گیری درباره اینکه چه کارهایی برای کاستن از خطرهای موجود انجام شود، با دقت بیشتری نسبت به روش‌های دیگر انجام می‌گیرد.
این روش، در شناسایی نقاط ضعف، افزایش بازدهی و بهبود عملکرد، نقش بسیار مهمی دارد و برای کسانی که مدیریت ریسک را جدی می‌گیرند، بسیار مفید است.
ریسک های مرتبط با تراشکاری
تراشکاری به عنوان یکی از قدیمی‌ترین و مرسوم‌ترین فرآیندهای تولیدی در صنعت، خطراتی را نیز به دنبال دارد که باید به مدیریت آنها توجه ویژه‌ای شود. در ادامه به بررسی ریسک‌های مرتبط با تراشکاری پرداخته می‌شود.
1. خطر آسیب به انسان: یکی از مهمترین خطرات مرتبط با تراشکاری، آسیب‌های فیزیکی و شیمیایی به کارگران است. برای مثال، در هنگام انجام تراشکاری، موادی مانند گرد و غبار فلزی، بخارات شیمیایی و صداهای بلند یکی از مولفه‌های خطرناک این فرآیند به شمار می‌روند.
2. خطر آتش‌سوزی و انفجار: در تراشکاری، استفاده از ابزار برقی و تجهیزات پرسی به همراه حرکت سریع قطعات کار، موجب وجود خطرات مرتبط با آتش‌سوزی و انفجار می‌شود.
3. خطر آسیب به تجهیزات: تراشکاری می‌تواند منجر به خرابی و آسیب به تجهیزات شود. عدم نظافت در محیط کار و نبود در دسترس بودن قطعات یدکی می‌تواند خسارتهای بزرگی را برای تجهیزات و تولیدات رقم بزند.
4. خطر آلایش محیطی: تراشکاری می‌تواند مواد و ابزار مختلفی را آلوده به مواد شیمیایی و پرتیکول‌های فلزی کند. تراشکاری باعث می‌شود تا متدهای کنترل آلاینده‌ها و پشتیبانی‌های زیست‌محیطی برای جلوگیری از آلودگی و تلفات محیطی مورد نیاز باشد.
5. خطر تلفات مالی: تراشکاری حتی ممکن است خطرات اقتصادی برای کارخانه‌ها و کارفرمایان ایجاد کند. استفاده از تجهیزات مناسب، پایداری فرآیند و کاهش خرابی تجهیزات از مهمترین راه‌حل‌هایی برای مدیریت خطرات مرتبط با تراشکاری به شمار می‌روند.
مراحل فرایند تراشکاری
تراشکاری یکی از پرکاربردترین روش‌های تولید قطعات فلزی است که در صنایع مختلف مانند خودروسازی، هوافضا، پزشکی و ... استفاده می‌شود. در این روش، یک قطعه فلزی با دوایر دندانه‌دار نوک تیز به سرعت در مقابل برش‌های یک ابزار تراشه‌زن حرکت می‌کند تا قطعه فلزی به شکل دقیقی که مورد نظر قرار گرفته است، تراشیده شود. در این مقاله به صورت کامل به مراحل فرایند تراشکاری اشاره شده است.
مرحله اول این فرایند تهیه نقشه قطعه مورد نظر است. این نقشه شامل همه جزئیات قطعه، جنس مورد استفاده، اندازه‌گیری‌ها و دینامیک قطعه می‌باشد که برای تعیین نحوه تراشکاری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
مرحله بعدی پرداختن به مواد قابل تراشکاری است. موادی همچون آلومینیوم، فولاد، استیل و ... معمولاً به کار گرفته می‌شوند. تراشکاری یک روش خنک برای حذف مواد اضافی در فرآیند تولید قطعات است. در این فرایند، مواد اضافی بوسیله تراشه‌زن تراشیده می‌شوند و برای به دست آوردن شکل نهایی قطعه، با دقت بسیار بالا، این فرایند بارها و بارها تکرار می‌شود.
مرحله بعدی، نگهداری و تعمیر ابزارهای تراشه‌زن است. این ابزارها می‌توانند با وقفه‌های کوتاه و طولانی از کار بیافتند، به همین دلیل، نگهداری و تعمیر این ابزارها یکی از مسائل مهم تراشکاری است.
در نهایت، باید گفت که تراشکاری یکی از روش‌های پیچیده تولید قطعات فلزی است. هرچقدر فرآیند، ابزار و مواد مورد استفاده با دقت و کیفیت بیشتری تولید شوند، تولید قطعات هم به شکل بهتری انجام خواهد شد.
تحلیل خطاهای ممکن در تراشکاری
تراشکاری یک فرایند تولیدی است که بسیاری از صنایع برای ساخت قطعات دقیق از آن استفاده می‌کنند. این فرایند با استفاده از ابزارهای تراشکاری صورت می‌گیرد که در طول آن قطعاتی به شکل دقیق و با ابعاد صحیحی ساخته می‌شوند. با این حال، خطاهای زیادی در این فرایند ممکن است رخ دهند که می‌توانند منجر به تولید قطعات نامناسب شوند و یا مشکلات دیگری نیز ایجاد کنند.
از جمله مهمترین خطاهایی که در تراشکاری ممکن است رخ دهد، خطاهای جنسی و هندسی قطعات است. در خطای جنسی، ممکن است قطعه‌ای که تراش می‌شود، به شکل ناصحیحی و با ابعاد نامناسب تولید شود. در خطای هندسی نیز، می‌تواند ابعاد و شکل قطعه به شکل نامطلوبی تغییر کند و یا تراشکاری نامناسب باعث شکست قطعه شود.
خطاهای دیگری که ممکن است در تراشکاری رخ دهند، می‌توانند شامل خطاهای کنترلی برنامه‌ریزی و خطاهای ایمنی باشند. در خطاهای کنترلی برنامه‌ریزی، ممکن است برنامه‌ریزی برای تراش نامناسب باشد و منجر به تولید قطعات نامناسب شود. به علاوه، در خطاهای ایمنی ممکن است شخصی که تراش می‌کند، به صورت ناصحیح با ابزارهای تراشکاری برخورد کند که می‌تواند به آسیب شخص و یا دستگاه تراشکاری ایجاد کند.
به طور کلی، تراشکاری یک فرایند تولیدی پیچیده است که از انجام آن خطراتی نیز برای کاربران دستگاه تراشکاری و افراد اطراف آن وجود دارد. با توجه به خطاهای ممکن، لازم است که شخصی که در این فرایند شرکت می‌کند، با دقت و توجه به جزئیات کار خود را انجام دهد تا از رخ‌داد مشکلات و خطرات احتمالی جلوگیری کند و ارائه قطعاتی با کیفیت بالا را تضمین کند.
انواع خطاهای تراشکاری
خطاهای تراشکاری به خطاهایی گفته می‌شود که در پروسه تراشکاری قطعات و قسمت‌های مختلف برش‌دار به وجود می‌آیند. این خطاها ممکن است از طرف دستگاه تراش، بازدیدکننده، مواد و یا اشکال قطعه بوجود آیند. در ادامه به بررسی انواع خطاهای تراشکاری می‌پردازیم.
یکی از انواع خطاهای تراشکاری، خطای ابزار است. این خطا به دلیل خرابی ابزار و یا نامتناسبی ابزار با مواد درجا می‌آید. این نوع خطاها موجب خطا در قطعه تراش شده و نامنظمی در شکل پایانی قطعه می‌شود.
خطای تعویض الزامات، دیگر خطاهایی هستند که ممکن است در تراشکاری رخ دهد. این خطا به دلیل ناسازگاری ماشین‌آلاتی که برای تعویض وسایل استفاده می‌شود با سیستم‌های تراش ماشین به وجود می‌آید. برای رفع این خطا نیاز است که تعویضات الزامات، به دقت و با صحت انجام شود.
در جمع خطاهای تراشکاری، خطای تنظیم در خور ملاحظه‌ی دیگری است. خطای تنظیم ممکن است به دلیل عدم تناسب بین پیچ و بولت در سیستم تنظیم، ناسازگاری زاویه تنظیم با قطعه به تراشیده شده باشد. مستقیما به کیفیت شکل ظاهری قطعه تاثیر می‌گذارد.
خطاهای دیگری هم که می‌تواند در تراشکاری به وجود آید از قبیل خطای پرداخت الزامات، خطای تراشکاری، خطای انعطاف‌پذیری سیستم و یا مشکلات دیگری است که ممکن است در طول پروسه تراشکاری روی دهند. احتیاط در پروسه‌های تراش کاری و رعایت منظم الگو ریزی و هماهنگی میان مواد، ابزار و تجهیزات می‌تواند به انجام کیفیتی بالا از قطعه و نیز جلوگیری از بروز خطاهای تراشکاری را به‌دنبال داشته باشد.
تعیین میزان اهمیت خطاهای تراشکاری
تراشکاری یکی از مهمترین عواملی است که در فرآیند تولید قطعات دقت و کیفیت بالا را تضمین می‌کند. اما همانطور که در هر فرایند تولیدی، خطاهایی نیز در تراشکاری رخ می‌دهند که می‌توانند به کیفیت پایین و خطراتی برای استفاده‌کننده نهایی منجر شوند. برای این دلیل، تعیین میزان اهمیت خطاهای تراشکاری بسیار حائز اهمیت است.
اولین خطایی که در تراشکاری رخ می‌دهد، برش خاص با توجه نادرست به ابزار تراشی است. هنگامی که کارگر مهمان نادرستی انتخاب کند یا پاره‌ای از ابزارش ناپدید شود، کار تراشکاری با کیفیت را هدر می‌دهد. بنابراین، باید دقت داشته باشیم که همیشه از سرعت، فشار، پایداری، و با قابلیت تعویض قطعات استفاده کنیم و سعی کنیم همیشه ابزار تراشی به روز و در حال خدمت باشد.
در نتیجه، خطاهای خوش بینی هنگام استفاده از ابزار تراشی نیز به دلیل اهمیت آنها به شدت توصیه می‌شود. تمرکز بر دقت و انعطاف در عملیات تراشکاری، می‌تواند به بهبود کیفیت و کارایی تراشکاری کمک کند. با توجه به اینکه در بسیاری از صنایع بزرگ، قطعات تراش شده فقط در ظاهر با یکدیگر مشابه هستند و هیچکدام بر اساس پیشرفت تکنولوژی پیشرفت نکرده باشند، تراشکاری با کیفیت و دقت فوق‌العاده نقش بسیار مهمی در بهبود کیفیت محصولات دارد.
بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که تعیین میزان اهمیت خطاهای تراشکاری پذیرش خطاهای معقولانه و بهبود کیفیت محصول را با هدف رسیدن به بهترین کارایی و اثربخشی دستگاه تراشینگی پیش برد، چرا که این روش قابل کنترل و کاهنده خطرات ناشی از خطاهای تراشکاری است.