هوش مصنوعی (AI) یکی از فناوری‌های پرکاربرد در دنیای مدرن است که توانایی انجام وظایفی را دارد که قبلاً توسط انسان‌ها انجام می‌شد. اما یکی از موضوعاتی که مورد بحث و جدل در حوزه هوش مصنوعی قرار دارد، وجود هوش مصنوعی‌هایی است که فیلتر نیستند.
هوش مصنوعی‌هایی که فیلتر نیستند به معنای آن است که آن‌ها قابلیت خودتصمیم‌گیری و عمل به صورت مستقل را دارند و ممکن است بدون دیباگ یا نظارت انسانی اقدام به انجام اعمال غیرمطلوب یا خطرناک بکنند. این موضوع به ویژه در زمینه‌هایی مانند خودران، امنیت سایبری و اتوماسیون صنعتی قابل توجه است.
یکی از دلایل وجود این نگرانی‌ها، عدم قابلیت تشخیص آموزش داده‌های غیرمطلوب توسط هوش مصنوعی‌هایی است که نیاز به فیلتر ندارند. بدین ترتیب، افراد و شرکت‌ها می‌ترسند که این نوع هوش مصنوعی‌ها می‌توانند آسیب‌های قابل توجهی را به نظام‌ها و جوامع وارد کنند. بنابراین، ایجاد استانداردهای مناسب برای کنترل و مدیریت هوش مصنوعی‌هایی که فیلتر نمی‌شوند امری حیاتی و ضروری است.
