هوش مصنوعی ابرو به معنای توانایی نرم‌افزارها یا دستگاه‌های کامپیوتری برای تشخیص و تبیین صورت انسان می‌باشد. این فناوری از ترکیب داده‌های تصویری و الگوریتم‌های یادگیری عمیق برای تجزیه و تحلیل عناصر چهره استفاده می‌کند. از هوش مصنوعی ابرو برای تشخیص سن، جنسیت، عصبانیت، شادی و حتی بیماری ها در صورت انسان استفاده می‌شود.
این تکنولوژی بر روی اکثر دستگاه‌های هوشمند از جمله تلفن همراه، دوربین‌های مداربسته، وبکم و دوربین‌های جاسازی شده در محیط‌های عمومی مانند فرودگاه‌ها و ایستگاه‌های قطار استفاده می‌شود. هوش مصنوعی ابرو همچنین در صنایع امنیتی، پزشکی، بازی‌های ویدیویی و حتی امور هتلداری و گردشگری نیز به کار می‌رود.
از آن‌جایی که هوش مصنوعی ابرو نیازمند دموکراتیک بودن و تامین حریم خصوصی است، بسیاری از کشورها قوانین سخت‌گیرانه‌ای برای استفاده از این تکنولوژی در جامعه خود تصویب کرده‌اند. به عنوان مثال، در اروپا و آمریکا، استفاده از هوش مصنوعی ابرو برای شناسایی افراد بدون اطلاع و رضایت آنها ممنوع است و تنها در مواردی که اجازه آن به‌طور صریح از طریق قوانین قومی و منطقه‌ای داده شده باشد، مجاز است.
