سریال ناتو
سریال ناتو یکی از سریال‌های تلویزیونی بسیار محبوب و مورد توجه قرار گرفته در دنیای سینما و تلویزیون است، که از سال 2014 تا 2020 پخش شده است. این سریال دربارهٔ یک گروه از سیاست‌مداران و نظامیان ناتو می‌باشد و همدستی آنها دررویارویی با مسائلی مانند تهدیدات تروریستی و نیروهای تروریستی می‌باشد. در کلیهٔ قسمت‌های این مجموعه، پایگاه نظامی لوکر آلمان محل اصلی سریال می‌باشد که به دلیل جذابیت و شکوه این پایگاه، شهرتی گسترده برای خودش به دست آورده است.
در سریال ناتو، با موضوعات بسیاری مانند پیوند‌های سیاسی‌اشتباه، فساد و تروریسم، آشنا خواهید شد. اعضای این گروه شامل دلبر هودجسون، متیو رامسی، هاریسون والتر و جولیا گودمن هستند که هر کدام با بخش مشخصی از این مجموعه مشغول به کار هستند. همکاری‌ها و رابطه‌های پیچیده بین اعضای گروه و مشکلات و مختلف‌ترین سناریوهای خطرناکی که آنها باید با آنها روبرو شوند، الهام بخش این سریال بوده است.
اگرچه سریال ناتو برای مخاطبان با سلیقه مدیون و مانند سریال‌های دیگر می‌باشد، با هر قسمت آن نشان داده‌ایم که در داستان‌های پیچیده و مهیجی غرق می‌شویم. این سریال در جزییات و جزئیاتی که به طور دقیق و کامل با جزئیات طراحی شده‌است، ارزش تماشا را دارد. سریال ناتو، با گیج ساختن تعیین موقعیت و روابط بین اعضای خود، مخاطبان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و از طریق ترس و برادری میان اعضای گروه، داستان به روی خود باز می شود.
1. نگهبانان ناتو
نگهبانان ناتو یکی از نهادهای فراگیر در حوزه امنیتی جهانی است که به منظور حفظ امنیت و پایداری مناطق حساس جهان تشکیل شده است. ناتو (سازمان شمالی‌آتلانتیک) به عنوان یکی از بزرگترین و قدرتمندترین تشکیلات نظامی جهان شامل 29 عضو به عنوان کشورهای عضو فعلی و 12 کشور همکار نظامی می باشد. علاوه بر این کشورها، نگهبانان ناتو به عنوان نیروهایی آماده به کار در تمامی کشورهایی که به درخواست آنها هستند، فعالیت می کنند.
نگهبانان ناتو عملا به دو دسته تقسیم می‌شوند: نیروهای ثابت یا ژاندارمِری و نیروهای جابجایی‌پذیر یا کمانده‌ری. نیروهای ژاندارمِری وظیفه حفظ نظم و امنیت در داخل مقرات ناتو، پایگاه‌های نظامی و محیط اطراف آنها را دارند. این نیروها معمولاً ترکیبی از اعضای خدمات نظامی به شرح تمام شعب نیروهای نظامی هستند.
در مورد نیروهای کمانده ری، این نیروها به عنوان قابلیتی جهت توسعه و تقویت قابلیت جنگی ناتو در محل هایی که احتمال نشستن نیروهای نظامی دائمی ناتو در آنجا وجود دارد به کار می روند. این افراد معمولاً از سربازان و کارکنان دولتی مختلفی تشکیل شده‌اند که فعالیت آنها به عنوان نیروی کمکی در همه جا قابل دیدن است.
به طور کلی، نگهبانان ناتو به منظور حفظ امنیت در تمام جهان و متداولترین مناطق جهان فعالیت میکنند. با توجه به تهدیدات جدید برای امنیت جهانی و تزاحم های بین المللی، ناتو به عنوان یک تشکیل بنیادی برای حفظ امنیت و پایداری جهانی عمل می کند و برای این منظور از نیروهای آموزش دیده و بهبود یافته استفاده می کند تا بتوانند به بهترین شکل ممکن با تهدیداتی که جامعه بین المللی و آنچه که در آینده رخ خواهد داد مقابله کند.
2. تاریخچه تشکیل ناتو
ناتو (سازمان شمالی اتلانتیک) سازمانی مدافع منافع نظامی و امنیتی کشورهای عضو خود است که در اوایل دهه 1940 میلادی پس از جنگ جهانی دوم تأسیس شد. پایه‌های تاریخی شکل‌گیری ناتو به دلیل مسائل امنیتی و جنگ‌ها و تلاش برای جلوگیری از جنگ جهانی سوم، آمریکا و کشورهای اروپایی مأموریت داشتند تا برای پایداری امنیت منطقه همکاری کنند.
نگرانی ها از ترس نفوذ شوروی به اروپا و امگردهای کمونیستی و منافع ایالات متحده در به دست آوردن قدرت جهانی از شاخصه هایی بودند که منجر به شکل گیری ناتو شده است. آتلانتیسم به عنوان الگوی مشترک در دفاع از اروپا، داشتن قدرت نظامی و برآورد قدرت های احتمالی دشمنان، نیازمندی های عمده ناتو بود علاوه بر این مقابله با تهدید شوروی این سازمان را ضروری کرد.
ایده تشکیل ناتو به طور رسمی در اجلاس کنفرانس امنیتی لندن در 4 آوریل 1949 مورد تصویب قرار گرفت و حق تصویب عضویت به 12 کشور اعطا شد. اعضای ناتو در سال 1952 به 16 کشور افزایش یافت و تعداد کشورهای عضو تاکنون به بیش از 30 کشور در سر انجام پیدا کرده است.
از آنجایی که ناتو در برابر هرگونه تهدیدی که ممکن است بر کشورها عضوش تحمیل شود دفاع می کند، اما در عین حال از سیاست های حاکمیت مستقل هر کشور پیروی می کند، بنابراین جایی برای تفاوت های سیاسی میان عضو های ناتو پیش بینی شده است که این موضوعات باعث شده تا ناتو به طور مداوم در پروژه های همکاری دفاعی و توسعه بنیادین روابط منعطف با هر کشوری که بخواهد به این سازمان بپیوندد، پیش بینی کند.
3. نقش معماری ناتو در تحولات امنیتی جهانی
معماری ناتو یکی از مهمترین عوامل موثر در تحولات امنیتی جهانی محسوب می‌شود. این سازمان بعد از پایان جنگ جهانی دوم با هدف تضمین امنیت مناطق اروپایی تأسیس شد و کنترل ارتش‌های کشورهای اعضا را بر عهده داشت. در حال حاضر، ناتو با بیش از ۳۰ کشور عضو، به عنوان یکی از بزرگترین و معتبرترین سازمان‌های نظامی دنیا شناخته می‌شود.
معماری ناتو همواره در صدد بوده است تا با افزایش امنیت مناطق عضو و حفظ صلح و ثبات جهانی، همه‌گیری جنگ‌ها و اختلافات جوامع انسانی را کاهش دهد. بدون شک، ناتو نقش بسیار مهم و حیاتی در تحولات عمده‌ای از جمله جنگ‌های بین‌المللی، تروریسم و دیگر رویدادهای امنیتی داشته است. برای مثال، ناتو در جنگ سرد بین امریکا و شوروی، از خود به عنوان یک قدرت نظامی وظیفه دفاع از اتحادیه اروپایی را برعهده گرفت و در بسیاری از کشورهای اعضا به عنوان یک قدرت نظامی حضور داشت.
همچنین، ناتو در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ به عنوان یکی از اصلی‌ترین عواملِ پایه‌گذاری برای تأسیس اتحادیه اروپایی عمل کرد. به عنوان مثال، پیوستن آلمان به ناتو نه تنها به کاهش شدید تهدید شوروی به آلمان بلکه نقش جایگاه آلمان در اروپای پساجنگ دوم نیز کمک کرد. با ورود آلمان به ناتو، نه تنها امضای قطعنامه پیوستن به معاهده اتحادیه اروپایی شدیدتر شد، بلکه در سال ۱۹۸۶ نیز قرارداد فوق‌العاده اروپایی (SEA) به عنوان پایه اتحادیه اروپایی تصویب شد.
بنابراین، لازمه تأکید است که معماری ناتو جهان را قوی‌تر، امن‌تر و پایدارتر کرده است و رفته رفته تحولات امنیتی جهانی را شکل داده است. همینطور ناتو بسیاری از تحولاتی را شکل‌دهنده بوده است که تقریباً به همه‌ی ابعاد امنیتی تاثیر گذاشته است. در نتیجه، اهمیت کلیدی ناتو در تضمین امنیت مناطق عضو و توسعه اتحادیه اروپایی بر کلیه کشورهای عضو این مجموعه نظامی بیشتر شده و اهمیت بیشتری همچنان در میان جوامع بین المللی دارد.
4. تکنولوژی‌های نظامی در ناتو
در ناتو، تکنولوژی‌های نظامی از جمله مهمترین موضوعاتی هستند که در امور امنیتی به آنها توجه زیادی می‌شود. با پیشرفت فناوری، تکنولوژی‌های نظامی نیز به شکلی رو به رشد دارند و بیشترین توجه را به خود جلب میکنند. در این کنفرانس، تکنولوژی‌های نظامیی زیر به صورت جامع و جدید بررسی شده است.
اولین تکنولوژی که بررسی شده، فناوری روباتیک است. استفاده از روبات‌ها به عنوان سلاح نظامی در جنگ و نبرد بسیار مفید است. با توجه به خطرات بالای این فعالیت، استفاده از روبات‌های نظامیین می‌تواند جان افراد را در میدان نبرد نجات دهد. به عنوان مثال، روبات‌های پاشش گاز اشک‌آور می‌توانند در نبرد‌های داخلی به کنترل پلیس کمک کنند.
دومین تکنولوژی که در این کنفرانس بررسی شده، فناوری معدن کاری در نظامی است. به دلیل حجم بزرگ تجهیزات نظامی و نیز وسایل نقلیه، دسترسی به مناطق معدنی آسان نیست. با این حال، با استفاده از فناوری معدن کاری در نظامی، تجهیزات نظامی می‌توانند به طور سریعتر و مؤثرتر از منابع آب و هوا و قابلیت‌های طبیعی استفاده کنند.
در مجموع، مطالعه و بررسی تکنولوژی‌های نظامی با هدف بهبود مصرف منابع نظامی و افزایش قدرت جنگی همواره در اولویت بوده است و این مسئله به خصوص برای کشورهای عضو ناتو مهم است.
5. بحث‌های داخلی در ناتو
ناتو یا سازمان شمالی اتلانتیک، یک ائتلاف نظامی است که شامل آمریکا و کشورهای اروپایی، کانادا و ترکیه می‌باشد. این سازمان در سال 1949 تشکیل شده است و در دوران جنگ سرد به عنوان یک ائتلاف نظامی ضد شوروی شکل گرفته است. اصلی‌ترین هدف ناتو حفظ امنیت منطقه پیشین شوروی و خاورمیانه می‌باشد.
هر چند که ناتو بی‌تردید یکی از قوی‌ترین سازمان‌های نظامیِ جهانیِ است، اما همانند هر ائتلاف نظامی دیگری با مسائلی روبرو می‌شود. یکی از حادثه‌هایی که موجب بروز بحث‌های داخلی در ناتو شده است، شلیک هواپیمای روسیه در سال 2015 در منطقه مرزی سوریه و ترکیه بود. در این حادثه، هواپیمای روسیه توسط نیروهای ترکیه سرنگون شد که موجب شد تا برخی کشورهای ناتو به دلیل حمایت از ترکیه وعده اتخاذ تدابیر احتیاطی برای مقابله با هرگونه تهدیدی علیه این کشور را صادر کردند.
همینطور، سرمایه‌گذاری بیشتر در امور نظامی نیز یکی دیگر از مباحثی است که بین کشورهای عضو ناتو به بحث و تبادل نظر می‌انجامد. برخی از کشورها از اینکه باید بیشتر در برنامه‌های نظامی شرکت کنند شکایت میکنند؛ در حالیکه دیگران همچنین از دیدن پیمان‌های نظامی اولیه که در زمان جنگ سرد قرار داده شده بود و نبود قراردادهای جدید مانند چالشهای جدیدی مخصوصاً برای کشورهای عضویت یافته در سال‌های اخیر شکایت میکنند.
بحث‌های داخلی در ناتو متعددند و شامل چالشهای سیاستی، نظامی و برنامه ریزی می‌شود. برای نمونه، کشورهای عضویت یافته در سال‌های اخیر، برای دلالت بر اینکه بیشتر در کنترل چالشهای نظامی جهانی شرکت کنند، از جمله تلاش‌های برای بهبود نظام شبکه دفاعی است. از سوی دیگر، بحث‌های داخلی همچنین نشان داده است که برخی کشورها برای توسعه کارآیی نظامی‌تر و پایدارتر، نیاز به همکاری است. اما این همکاری‌ها نیز با چالش‌هایی همراه بوده که بعضی از کشورها به شدت مخالف آن هستند.
6. شرایط عضویت در ناتو
پیش از هر چیز، باید بگوییم که عضویت در سازمان شمالی‌آتلانتیک (NATO) که مخفف کلمات North Atlantic Treaty Organization است، با مزایا و معایب خود همراه است. این سازمان که در سال 1949 با امضای معاهده پس از جنگ جهانی دوم تأسیس شد، به‌جز هدف اصلی که ایجاد امنیت مشترک در قبال تهدیدهای نظامی از طریق تضامن بین کشورهای عضو را مشخص کرده، همچنین موارد دیگری همچون تقویت نظام اقتصادی، سیاسی و مدیریتی نیز در نظر دارد.
برای پیوستن به این سازمان باید به شرایطی که در مورد شراکت جنگی، میزان بودجه هدفمندی دریافتی، میزان مشارکت کشورها در سیاست مشترک اتحادیه، توانمندی نظامی و بالابردن سطح مشارکت در فعالیت‌های غیرنظامی تقسیم‌بندی می‌شود، تأکید شده است. باعث افزایش قدرت نظامی و توانایی دفاعی کشورهای عضو شده و ایجاد امنیت ملی و منطقه‌ای می‌شود.
در شرایط عضویت در سازمان ناتو، طرح هرگونه دشمنی و یا بی‌عدالتی در بین کشورهای عضو، تحریک به کاربرد دست به سلاح و یا تجاوز به جمهوری‌خواهی در مشکلات زیست‌محیطی و مسائل انرژی از انجام دهنده‌عمده مجازات جدی است و سبب انفصال کشور به عنوان عضو از سازمان می‌شود. علاوه بر اینکه باید در برابر مذاکره با دشمنان خود، کشورهای عضو نیز باید گاهی اوقات در برابر سیاست خودشکنی و سرزنش‌های داخلی می‌توانند با چالش روبرو شوند.
در کل، پیوستن به سازمان ناتو باید دارای بررسی‌های شناور و دقیق با توجه به پتانسیل دفاعی کشورها، میزان اعتماد بین کشورهای عضو، آواز دهی مردم، منافع ملی، میزان شکوفایی صنعت و اقتصاد، مراتب یکپارچگی در فضای بین‌الملل و سایر عوامل مؤثر باشد.
7. نقش کشورهای عضو در مجموعه‌ی ناتو
مجموعه‌ی ناتو (NATO) یکی از بزرگترین تشکیلات نظامی و امنیتی در جهان است که شامل 30 کشور عضو است. این سازمان با هدف تامین امنیت و دفاع از اعضای خود در برابر تهدیدات بیرونی شکل گرفته است. علاوه بر این، NATO تنها یک سازمان نظامی نیست و نقش مهمی در توسعه همکاری‌های فرهنگی، اقتصادی و سیاسی بین کشورهای عضو دارد.
در مجموعه‌ی ناتو، هر کشور عضو نقشی مهم و حیاتی در دفاع و امنیت منطقه‌ای و جهانی بازی می‌کند. هر کشور عضو موظف است تا برای تأمین امنیت خود و سایر کشورهای عضو، وظایف و مسئولیت‌های خاصی را به‌عهده بگیرد. به عنوان مثال، برخی کشورهای عضو نظیر آمریکا، بریتانیا و فرانسه به عنوان کشورهای پرنفوذ و پرقدرت در NATO شناخته می‌شوند و نقشی حیاتی در پایبندی به اصول و دستورالعمل‌های این سازمان دارند.
همچنین، کشورهای کوچک‌تری نظیر استونی، لتونی و لیتوانی هم با توجه به واقعیت‌هایی مانند شرایط جغرافیایی و تاریخی‌شان، نقشی حیاتی و حائز اهمیت در NATO دارند. این کشورها با بهره‌گیری از تجربیات خود در تأمین امنیت منطقه اروپا، بهترین راهکارها و راهبردها را برای دستیابی به این هدف پیشنهاد می‌دهند.
به طور کلی، کشورهای عضو در NATO به دلیل تأمین امنیت و دفاع از خود و همچنین توسعه همکاری‌های بین‌المللی، نقشی حیاتی و پایدار در این سازمان را برای خود و کشورهای دیگر ایفا میکنند. بدون شک، موفقیت ناتو در دستیابی به اهداف خود به دلیل تعاملات بین کشورهای عضو، تفاهم و همکاری میان آنها، بارگذاری از نقش و مسئولیت بر دوش اعضا و پایبندی به قوانین و رهنمودهای سازمانی است.
8. تفاوت‌های بین ناتو و سازمان همکاری شناختی در دهه‌های اخیر
ناتو (سازمان پیمان بین المللی شمالی) و سازمان همکاری شناختی (SCO) دو سازمان سیاسی-نظامی بین المللی هستند که هر کدام بیش از 20 کشور عضو دارند و در مسائلی همچون امنیت، تحریم و تبادل تجربه همکاری می کنند. با این حال، این دو سازمان تفاوت هایی دارند که در دهه های اخیر بیشتر به چشم می خورند.
اولین تفاوت بین این دو سازمان در زمینه افزایش نفوذ بین المللی است. در حالی که ناتو با هدف مقابله با تهدیدات امنیتی همچون تروریسم، جاسوسی و تجاوز از طرف کشورهای دیگر ایجاد شده است، SCO از طریق همکاری های اقتصادی و تجاری در جهت رسیدن به اهداف اقتصادی خود به کشورهای عضو خود کمک می کند.
تفاوت دوم در زمینه کنشگری سیاسی و نظامی است. ناتو در مواجهه با تهدیدات خطرناک امنیتی از جمله هجوم از طرف دشمنان، پاسخگو خود را با استفاده از قدرت نظامی، واکنش نشان می دهد. برعکس، SCO در پی ایجاد دوستی ها و تعامل های مثبت در زمینه های اجتماعی و اقتصادی است و هدف آن تعزیز امنیت، ثبات منطقه ای و نابودی نیروهای تهدیدکننده صلح است.
تفاوت های دیگر شامل اختلاف در سطح توسعه مسائل حقوق بشر (که در ناتو بیشتر به توجیه حملات نظامی به ممالک دیگر اهمیت دارد) و روابط خود با کشورهای غیر عضو می شود. با این حال ناتو گسترش پیدا کرده است و با همکاری SCO در برابر تهدیدات امنیتی مشترک همکاری دو سازمان این روزها بیشتر درمسائل استراتژیک روزمره به مرحله ترکیب هم نزدیک شده است.
9. تحریم‌های اقتصادی علیه کشورهای عضو ناتو
تحریم‌های اقتصادی علیه کشورهای عضو ناتو شامل مجموعه اقداماتی است که به منظور محدود کردن و صدمه زدن به اقتصاد کشورهای مورد هدف و ایجاد فشار بر آنها اتخاذ می‌شود. عرصه‌های مختلفی مانند صادرات، واردات، بانکی و ارزی را در بر می‌گیرد. این تحریم‌ها در جوامع بین‌المللی به همت دولت‌ها، سازمان‌ها و حتی همکاران تجاری به عنوان ابزاری برای اعمال فشار سیاسی و تحقیقاتی بر کشورهای خاص به کار می‌روند.
هر کشوری می‌تواند دلایل مختلفی را برای تحریم یک دیگری داشته باشد، مانند حمایت از سیاست‌های خود یا نارضایتی از عملکرد یک دیگری در قضایای بین‌المللی. تحریم‌های اقتصادی به منظور رسیدن به اهداف سیاسی یا حل مشکلات اقتصادی ناشی از رفتارهای یک دیگری در قالب یک سیاست کلی انجام می‌گیرند. در برخی مواقع، تحریم‌های اقتصادی مختلف در جهت رسیدن به یک هدف مشترک در زمینه‌های مختلف هماهنگ می‌شوند.
تاثیر تحریم‌های اقتصادی بر کشورهای مورد تحریم وابسته به میزان و نوع تحریم‌هایی است که اتخاذ شده است. در برخی مواقع، تحریم‌های اقتصادی می‌تواند به عنوان ابزاری برای افزایش قدرت پویایی و ثبات داخلی مورد تحریم استفاده شود. با این حال، در برخی مواقع، تحریم‌های اقتصادی می‌توانند باعث شکست و ضعف اقتصادی و سیاسی کشورهای مورد تحریم شوند.
با توجه به اینکه هر کشوری می‌تواند دلایل و اهداف مختلفی در تحریم یک دیگری داشته باشد، این پدیده به عنوان یک ظرفیت برای بروز اختلافات و سرکوب و سیاست و تبعیض پیش‌می‌آید. به همین دلیل، تحریم‌های اقتصادی اغلب مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد و برای بررسی اثرات و پتانسیل‌های آنها لازم است به مسائل حقوقی و بین‌المللی دقت کاملی شود.
10. مراجعه‌ی رؤسای کشور به ناتو و اهمیت آن
در سال‌های اخیر، روابط دیپلماتیک و نظامی بین اتحادیه اروپا و کشورهای عضو آن با سازمان شمال اطلسی (ناتو) با افزایش چشمگیری همراه بوده است. از جمله مهمترین رویدادهای این روابط، مراجعه‌ی رئیس جمهورها و نخست وزیران کشورهای عضو اتحادیه اروپا به کمپین های نظامی ناتو است که نشان دهنده‌ی تعهد و اهمیت دانسته شده‌ی اروپا در قابلیت‌های امنیتی ناتو می‌باشد.
نقش مهم و تأثیرگذار ناتو در حفظ امنیت منطقه و جهان، سبب شده تا کشورهای عضو اتحادیه اروپا به‌عنوان متحدین به ماشینهای جنگی ناتو پیوند بخورند. در این راستا، مراجعه‌ی رئیس جمهورها و نخست وزیران کشورهای عضو اتحادیه اروپا به کمپین های نظامی ناتو، یکی از مهمترین رویدادهای این رابطه است که در آن نشان داده می‌شود که اروپا در بخش امنیت جهان همکاری و تعاون خود را با ناتو به عمل آورده و به تأیید اهمیت کمپین های نظامی این سازمان پرداخته است.
در این رابطه، اهمیت مراجعه‌های رؤسای کشور به ناتو به دلیل پشتیبانی و تأیید نقش مهم این سازمان در حفظ امنیت جهان و پیامد قابل توجهی که از افزایش همکاری و هماهنگی در بخش امنیت انتظار می‌رود، حائز اهمیت است. به‌طوری‌که هرچه همکاری و هماهنگی در بخش امنیتی افزایش یابد، امنیت در جهان نیز توسعه پیدا خواهد کرد و مردمان دنیا از شر تهدیدهای امنیتی متعددی که همواره در راه آنان قرار می‌گیرد، آسایش بیشتری به دست خواهند آورد.