آیین‌نامه ۱۴۰۱، یکی از مهمترین آیین‌نامه‌های صنعتی در ایران است که به منظور ایجاد توسعه صنعتی در کشور تدوین شده است. این آیین‌نامه برای تجهیزات الکتریکی و الکترونیکی به کار می‌رود و شامل مواردی از جمله نصب، تولید، خرید و فروش، نگهداری و تعمیرات و ... است. این آیین‌نامه بر اساس استانداردهای بین‌المللی و شرایط شیبیده صنعت ایران تدوین شده است و برای تضمین ایمنی و کیفیت محصولات استفاده می‌شود.
ضمناً باید گفت که تاریخ امتحان آیین‌نامه ۱۴۰۱، بر اساس تاریخ انتشار آن مشخص می‌شود. معمولاً این آیین‌نامه در سه‌سال یکبار به روز رسانی می‌شود و تغییرات در آن در یک قطعه توسعه به دنبال دارد. این تاریخ معمولاً توسط سازمان ایران استاندارد یا هیات استاندارد منطقه ای اعلام می‌شود و برای تمامی کارخانجات و واحدهای صنعتی الزامی است.
باید به این نکته هم توجه داشت که هر کشوری برای آیین‌نامه‌های خود استانداردهای مخصوص به خود را دارد و برای محصولات خاصی، آیین‌نامه‌های خاصی وجود دارد. بنابراین برای اطمینان از این که محصولات تولیدی بر اساس آیین‌نامه‌های رسمی تولید شده‌اند باید بررسی دقیقی انجام شود. در نهایت، باید به این نکته اشاره کرد که تجهیزات الکتریکی و الکترونیکی بسیار حساس و پرخطر هستند و استفاده از محصولات دارای استاندارد کمک می‌کند تا مواردی مانند آتش‌سوزی، شوک الکتریکی و ... در کارخانه‌ها و واحدهای صنعتی کاهش یابد.
تاریخچه آیین نامه ۱۴۰۱
آئین‌نامه ۱۴۰۱، یکی از مهمترین آئین‌نامه‌های صنعتی است که در سال ۱۳۷۷ توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت تهیه و به تایید هیأت وزیران رسید. این آئین‌نامه در ۴۸ فصل، بیش از ۲۰۰ ماده و حدود ۹۰۰ صفحه چاپ شده است.
تاریخچه آیین‌نامه ۱۴۰۱ به اوایل دهه ۶۰ میلادی بازمی‌گردد، زمانی که صنایع شیمیایی و پتروشیمی کشور به دلیل تکنیک‌های کم توسعه و عدم رعایت مسائل بهداشتی و ایمنی، با مشکلاتی روبرو بودند. این مشکلات حتی منجر به وقوع حوادث و مصدومیت کارکنان صنعتی شده بود. به همین دلیل، در سال ۱۳۴۵، قانون ایمنی، بهداشت و محیط‌زیست در کارگاه‌ها تصویب شد.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و شکل‌گیری جمهوری اسلامی، وزارت صنعت، معدن و تجارت با هم‌اهنگی منابع برای حل مشکلات بهداشتی و ایمنی در صنایع شیمیایی و پتروشیمی، آئین‌نامه ۱۴۰۱ را تدوین کرد. این آئین‌نامه به منظور رعایت مسائل بهداشتی و ایمنی در کارگاه‌ها و کاهش مشکلات پیش آمده در صنعت شیمیایی و پتروشیمی، به تصویب هیأت وزیران رسید. این آئین‌نامه در کیفیت و بهداشت، اجتناب از آسیب‌های مربوط به ایمنی، پیشگیری از حوادث و مصدومیت کارکنان، بهبود و بهینه‌سازی فرایندهای تولید و خدمات، رسیدن به ایمنی بالا در کارگاه‌های صنعتی و پیشگیری از تلفات انسانی و مالی کارگاه‌ها تأکید دارد.
مفاد آیین نامه ۱۴۰۱
آیین نامه ۱۴۰۱ به عنوان یکی از مهمترین اسناد حوزه محیط زیست، تأکید بر حفاظت و بهبود کیفیت محیط زیست و جلوگیری از آلودگی هوا، آب و خاک دارد. این آیین نامه در بخشی از خود از ارزیابی تأثیرات محیط زیستی جهت اجرای طرح‌های توسعه‌ای، به ویژه طرح‌های صنعتی، بر محیط زیست سخن می‌گوید.
به عنوان یک مجموعه از برآوردهای قابل بررسی مبنی بر ارزیابی اثرات محیط‌زیستی، آیین‌نامه ۱۴۰۱ به بررسی ابعاد مختلف تأثیرات یک طرح (که ممکن است شامل تأثیرات مثبت و منفی باشد) بر محیط زیست می‌پردازد. برای اجرای این آیین‌نامه، فرآیند تأیید و تصدیق نیز شامل عملیاتی مستقل است. به عبارت ساده، این فرآیند به دوبخش تقسیم می‌شود؛ بخش اول بر اساس برآوردهای مجموعه استانداردهای محیط‌زیستی و بخش دوم، تأیید این برآوردها توسط دستگاه‌های اجرایی و نظارتی محیط‌زیستی می باشد.
طبق آیین‌نامه ۱۴۰۱، صاحبان طرح‌های صنعتی و فرآوریی موظفند در تمام مراحل اجرایی پروژه خود به ارزیابی تأثیرات محیطی بپردازند. باید توجه داشت که هدف این آیین‌نامه نهایتاً جلوگیری از آلودگی و بهبود کیفیت محیط‌زیست در نواحی پیرامون طرح‌های صنعتی است.
در اختیار گذاشتن استانداردهای محیط زیستی برای ارزیابی تأثیرات به نقش اساسی در محافظت از محیط‌زیست و توسعه صنعتی یک شهر اسلامی برای پایه‌گذاری صنعت‌های پایدار با کیفیت، نیاز داریم. بدون شک، صنعت درجهت توسعه پایدار و تأمین اشتغال مفید به وسیله تولید هورمون‌های محیط‌زیستی با محافظت از اقتصاد، محیط‌زیست و جوامع در برابر تأثیرات یکدیگر، اساس وجود دارد.
تغییرات جدید در آیین نامه ۱۴۰۱
آیین نامه ۱۴۰۱ که به بررسی میزان تاثیرات زیست محیطی و اجتماعی پروژه‌های صنعتی، معدنی، نفتی و گازی می‌پردازد، تعدادی تغییرات جدید در سال‌های اخیر داشته است. این تغییرات ایرادات و ابهامات برخی موارد و اضافه کردن موارد جدید به آیین‌نامه به منظور بهبود و ساده‌تر شدن فرآیند ارزیابی اثرات محیطی پروژه‌های جدید است.
یکی از تغییرات جدید در آیین‌نامه ۱۴۰۱ مربوط به نوع مشخصی از پروژه‌های ساخت و ساز است. در این تغییرات، پروژه‌های ساخت و ساز با زیرساخت‌های مرتبط، به عنوان مواردی با بار زیاد در استفاده از منابع و احتمال آسیب‌های زیست‌محیطی بیشتر، در دستهٔ پروژه‌هایی قرار گرفته‌اند که نیازمند ارزیابی و رعایت دستورالعمل‌های خاصی در خصوص برنامه‌ریزی، طراحی و اجرای پروژه هستند.
تغییر دیگری که وارد آیین‌نامه ۱۴۰۱ شده است، مربوط به فرآیند ارزیابی اثرات محیطی پروژه‌های جدید است. در این تغییر، مسئولیت مدیران پروژه دربارهٔ آگاهی از اثرات محیطی پروژه‌هایشان و برنامه‌ریزی برای کاهش این اثرات، بیشتر شده است. تعیین پاسخگویی و مسئولیت اجرای و رعایت پنجرهٔ سبز از کارکرد های این تغییرات می‌باشد.
از دیگر تغییرات آیین‌نامه ۱۴۰۱ می‌توان به تقویت مفهوم تبکاری در رعایت احتمال اثرات محیطی اشاره کرد. این تغییر با ارزیابی دقیق تر پروژه و رعایت ضرورت آن میسر خواهد شد. همچنین، در اینجا از ابزارهای مناسبی برای محاسبهٔ پتانسیل‌های زیست‌محیطی پروژه‌ها در بخش‌های گوناگون آینده استفاده خواهد شد.
به عنوان جمع‌بندی، تغییرات آیین‌نامه ۱۴۰۱ با هدف بهبود فرآیند ارزیابی اثرات محیطی پروژه‌های صنعتی، معدنی، نفتی و گازی انجام شده است. این تغییرات شامل نکاتی چون تغییر دسته بندی پروژه‌های ساخت و ساز، تقویت مفهوم پاسخگویی مدیران پروژه و تبکاری در رعایت احتمال اثرات محیطی می باشد. همچنین، محاسبات پتانسیل‌های زیست‌محیطی پروژه‌ها نیز با استفاده از ابزار مناسب انجام می‌شود.
اثرات آیین نامه ۱۴۰۱ بر صنایع مختلف
اثرات آیین نامه ۱۴۰۱ بر صنایع مختلف، موضوعی است که در دهه‌های اخیر بر سر خیل عظیمی از شرکت‌ها و صنایع اثر گذاشته است.این آیین‌نامه، شامل دستورالعمل هایی است که برای ورود دانش‌بنیان‌ها به بازار و ارائه محصولات جدید با رعایت حفاظت از محیط زیست، به تمام شرکت‌ها و صنایع اعمال شده است. از جمله این دستورالعمل ها می‌توان به تأمین عدم ایجاد آلاینده‌های محیطی، کاهش مصرف منابع طبیعی، مدیریت شیوه‌های دفع زباله‌ها، کاهش صدای تولید به شمار می‌رود.
یکی از صنایعی که بخش عمده تولیدات آن با استفاده از منابع طبیعی ساخته شده است، صنعت ساختمانی است که بخش عمده از آلاینده‌های آن شامل گازهای گلخانه‌ای است. به این ترتیب، تأمین عدم استفاده از نوعی از مواد پلاستیکی که از منابع طبیعی تولید شده، تریاکلوسیلان، طراحی و ارائه سیستم‌های کاهش مصرف انرژی و انعطاف‌پذیری، به خلق بستری برای کاهش آلاینده‌های صنعت ساختمانی و در نتیجه کاهش اثرات ناشی از آنها، ارائه می‌دهد.
از دیگر صنایعی که اثرات آیین نامه ۱۴۰۱ بر آنها واضح است، صنعت خودروسازی است. این صنایع در سال گذشته با استفاده از موادی که شامل فلزات سنگین بود، خودروهایی را تولید می‌کردند که منجر به تولید سطح بالایی از آلاینده‌های هوا شد. با اعمال استاندارد CAFE(برای ایالات متحده) و EURO مختلف، این صنایع ملزم به استفاده از موادی شدند که مایع و مسئولیت پذیر بودند و در نتیجه، منجر به کاهش تولید آلاینده‌ها شدند. همچنین، ساماندهی تولید خودروی برقی، به عنوان استراتژی برای کاهش آلاینده‌های هوا مطرح شده است.
روش‌های دفع و مدیریت زباله‌های سمی و نامناسب، از دیگر نگرانی‌هایی است که با شروع اعمال آیین نامه ۱۴۰۱ صنایع مختلف از آن بیشتر اهمیت داده‌اند. مدیریت درست زباله‌ها، همچنین به کاهش آلاینده‌های محیطی کمک خواهد کرد. بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که آیین‌نامه ۱۴۰۱، به عنوان یک استاندارد مهم برای کاهش آلاینده‌های محیطی، تأثیرات قابل توجهی بر صنایع مختلف دارد.
روند تفسیر آیین نامه ۱۴۰۱
روند تفسیر آیین نامه ۱۴۰۱ طی سال های گذشته به موضوعی پربحث و جدل تبدیل شده است. این آیین نامه، مربوط به نحوه طراحی، ساخت و نصب سیستم های آتش نشانی در ساختمان ها و اماکن عمومی است. وظیفه اصلی این آیین نامه، حفظ بشر و دارایی های آن در مواجه با حوادث آتش سوزی است.
تفسیر آیین نامه ۱۴۰۱ برای بسیاری از جوامع و مهندسان ساختمانی بسیار مهم است. زیرا تعیین میزان اجرای درست آیین نامه، مستلزم داشتن اطلاعات کامل و صحیح در خصوص تفسیر و مفاهیم موجود در این آیین نامه می باشد. در این راستا، سازمان های مربوط به ساختمان ها و اماکن عمومی باید از منابع مختلف، اطلاعات لازم و مفید را در خصوص تفسیر آیین نامه ۱۴۰۱ جمع آوری و در اختیار مهندسان ساختمانی و کارشناسان آتش نشانی قرار دهند.
تفسیر آیین نامه ۱۴۰۱ همچنین باعث می شود تا طراحان و برنامه ریزان ساختمان ها، با حفظ اصول و مفاهیم آیین نامه، به هنگام طراحی و ساخت سیستم های آتش نشانی، از مواردی مانند کیفیت، کارایی و همچنین هزینه های مربوط به نصب و نگهداری این سیستم ها، بهره بیشتری ببرند. بدون شک، با توجه به اهمیت حفظ اصول و مبانی آیین نامه ۱۴۰۱، تفسیر صحیح و کامل آن یکی از چالش های بزرگ متخصصان ساختمانی و آتش نشانی است.
نحوه پرونده‌دهی و ارائه مستندات مربوط به آیین نامه ۱۴۰۱
آیین نامه ۱۴۰۱، یکی از مهمترین آیین‌نامه‌های کشوری است که برای حفظ و بهبود محیط زیست و مدیریت پسماندها در کشور ابداع شده است. این آیین نامه با شناسایی و مدیریت منابع، طراحی و پیاده سازی فرایندهای مدیریت پسماندها در کشور، برای کاهش تولید پسماندها، جداسازی، جمع‌آوری و بازیافت پسماندها موثر است.
برای اجرای بهتر این آیین نامه، روش پرونده‌دهی و ارائه مستندات، بسیار حائز اهمیت است. پرونده دهی به معنای سیستماتیک و منظم شدن اسناد و اطلاعات مربوط به فرایند مدیریت پسماندها است. باید از طریق پرونده دهی، اطلاعات مهم مربوط به برنامه‌ها، پروژه‌ها، عملیات و همچنین صورت‌های مالی، مستندات و سند‌های حسابرسی را به دقت و با استفاده از یک سیستماتیک منظم مدیریت کرد.
به طور کلی، پرونده دهی در قالب سه مرحله اصلی انجام می شود: پرونده‌دهی آماده‌سازی، پرونده‌دهی نگهداری و پرونده دهی آرشیو. از طرفی، ارائه مستندات در مورد آیین‌نامه ۱۴۰۱ نیز، بسیار مهم است. به منظور اجرای این آیین‌نامه، باید مستندات و سند‌های مربوط به پایش و بررسی پسماندها، صنایع پسماندها و قوانین و مقررات مربوط به مدیریت پسماندها مدون شوند. این مستندات باید طوری ارائه شوند که زمانی که نیازی به آنها پیش می‌آید، به راحتی قابل دسترس باشد و بتوان به راحتی از آنها استفاده کرد.
بنابراین، پرونده دهی بسیار حائز اهمیت و ضروری برای ارائه مستندات مربوط به آیین نامه ۱۴۰۱ است. با استفاده از یک سیستماتیک منظم پرونده دهی و ارائه مستندات جامع و منظم، تشخیص و مدیریت پسماندها در کشور بهبود خواهد یافت و عملکرد بهتری در اجرای آیین نامه ۱۴۰۱ به دست خواهد آمد.
مسئولیت‌ها و تعهدات شرکت‌ها و سازمان‌ها در اجرای آیین نامه ۱۴۰۱
مسئولیت‌ها و تعهدات شرکت‌ها و سازمان‌ها در اجرای آیین نامه ۱۴۰۱ به عنوان یکی از مهمترین موضوعاتی است که در حوزه محیط زیست و توسعه پایدار بررسی می‌شود. این آیین نامه توسط سازمان حفاظت محیط زیست ایران تدوین شده است و هدف آن ایجاد محیطی پاک و سالم برای زندگی انسان و حفظ منابع طبیعی است.
شرکت‌ها و سازمان‌ها، بر اساس قوانین جاری در کشور، موظف به رعایت این آیین نامه هستند. برای اجرای این آیین نامه، باید دستورکارها و فرآیندهای مشخصی را در شرکت یا سازمان ایجاد کرد تا بتوان این آیین نامه را به درستی اجرا کرد. به عبارت دیگر، مدیران و کارکنان شرکت‌ها و سازمان‌ها باید با شناخت کامل این آیین نامه، تعهدات و مسئولیت‌های خود را در اجرای آن بپذیرند.
از جمله مسئولیت‌های شرکت‌ها و سازمان‌ها در اجرای آیین نامه ۱۴۰۱ می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- بررسی و شناسایی پتانسیل‌های زیان‌بر برای محیط زیست در فرآیندهای تولیدی شرکت
- اتخاذ تدابیر اصلاحی و پیشگیرانه برای کنترل تاثیرات مخرب فعالیت‌های شرکت بر محیط زیست
- اجرای طرح‌های علمی و تحقیقاتی در جهت بهبود و حفاظت از محیط زیست و الزام کارکنان به رعایت اصول علمی و فنی در این زمینه
- همکاری با سازمان حفاظت محیط زیست در امور آموزشی و آگاهی بخشی به جامعه در مورد حفاظت از محیط زیست و ایجاد آگاهی برای حفاظت از منابع طبیعی
- مشارکت در ارائه گزارش‌های سالانه در رابطه با عملکرد شرکت در خصوص حفاظت از محیط زیست
در نتیجه، اجرای آیین نامه ۱۴۰۱ نیازمند همکاری و تعامل بین سازمان‌ها، شرکت‌ها و مراجع مربوطه است که با همکاری این ارگان‌ها می‌توان در جهت حفاظت و بهبود محیط زیست و منابع طبیعی اقدامات جدی و موثری را انجام داد.
تعدیل برخی موارد در آیین نامه ۱۴۰۱
آیین نامه ۱۴۰۱ یکی از مهمترین آیین‌نامه‌های مرتبط با محیط زیست در کشور ماست. این آیین‌نامه در بسیاری از حوزه‌هایی که با محیط زیست سر و کار دارند مانند بازیافت، آلاینده‌ها، شستشوی پوشاک، تصفیه فاضلاب و…دارای تبصره‌هایی بود که به علت تغییر شرایط محیطی و اجتماعی کشور مبنای اعمال قانونی این تبصره‌ها مشخص نیست. بنابراین با توجه به تغییر شرایط محیط زیستی و جامعه کشور ما، ایجاد تغییراتی در بعضی از تبصره‌ها و موارد مربوط به این آیین‌نامه ضروری به نظر می‌رسد.
در این راستا، نیاز به تغییراتی برای تعدیل برخی موارد در آیین‌نامه ۱۴۰۱ مطرح شده است. برای مثال، در بخش باغبانی همچنان حضور دارد که محصولات نباید از طریق خودروها حمل شوند، در حالی که این روش حمل و نقل ناپایداری و اقتصادی محصولات را تحت تاثیر قرار داده است. بنابراین انجام مطالعات بیشتر در این زمینه و اصلاح مقررات به نحوی که توانایی استفاده از وسایل نقلیه مناسب به منظور حمل محصولات در اختیار باغداران قرار گیرد، مورد نظر است.
همچنین در بخش مربوط به بازیافت مواد، لازم است که درصورتی که بازیافت مواد به دلیل عوامل مختلفی مانند تغییرات قیمت بازار، عدم ورود به بازارهای مربوط، عدم ایجاد قیمت مناسب بازیافت شد، می توان این مواد را به راحتی در طبقات دیگری از بازیافت استفاده کرد و مانع از ازدحام مواد در سطوح بالای بازیافت شده، شد. این تغییرات باعث می‌شود که تعادل در بازیافت مواد حفظ شود و نسبت به عوامل مختلف مقاومت کند.
بنابراین، با توجه به تحولات روزافزون در حوزه محیط زیست و تغییر شرایط جامعه، اصلاح برخی از مصادیق و تبصره‌ها در آیین‌نامه ۱۴۰۱ ضروری و ضرورت دارد و سازمان‌های مرتبط مانند سازمان حفاظت از محیط زیست از این اصلاحات با هدف بهبود محیط زیست و بهبود کیفیت حیات شهروندان پشتیبانی می‌کنند.
مکانیزم‌های اجرایی آیین نامه ۱۴۰۱
مکانیزم‌های اجرایی آیین نامه ۱۴۰۱ به منظور تضمین مدیریت بهینه زیست محیطی در سازمان‌ها و شرکت‌ها طراحی شده است. این آیین‌نامه در سال ۱۳۷۸ توسط وزارت محیط زیست ایران تدوین شده و به صورت رسمی برای کلیه سازمان‌ها و شرکت‌های دولتی و خصوصی اجباری شد.
اجرای آیین نامه ۱۴۰۱ با استفاده از چهار مرحله اصلی انجام می‌شود. این مراحل شامل برنامه‌ریزی، اجرا، بررسی و بهسازی هستند. در مرحله برنامه‌ریزی، ابتدا باید اهداف مدیریت زیست محیطی برای سازمان یا شرکت مشخص شوند و سپس نیازمندی‌های لازم برای دستیابی به این اهداف تعیین شود.
در مرحله اجرایی، براساس برنامه ریزی، اقدامات مورد نیاز برای اجرای اهداف مدیریت زیست محیطی انجام می‌شود. این شامل تحلیل تاثیرات و مخاطرات زیست محیطی، ارزیابی اقتصادی، برنامه‌ریزی منابع و اجرای برنامه‌های به حفظ زیست محیطی می‌شود.
در مرحله بررسی، تاثیرات محیطی و عملکرد سیستم‌های مدیریت زیست محیطی ارزیابی شده و از این نظر که آیا اهداف و رویه‌های داخلی و خارجی (مانند آیین‌نامه ۱۴۰۱) رعایت شده‌اند یا نه، بررسی می‌شوند. این مرحله شامل مطالعات به وسیله کنترل های روتین، گزارش‌های فنی و نظارت و ارزیابی‌های داخلی و خارجی است.
در مرحله بهسازی، بر اساس نتایج بررسی، اقدامات بهبودی و بهینه‌سازی سیستم‌های مدیریت زیست محیطی انجام می‌شود تا بتوان به رشد و توسعه پایدار و کاهش زیست محیطی، پاسخگویی به نیازهای ذینفعان و به حفظ و به تعزیز چشم‌اندازهای دراز مدت سازمان یا شرکت بپردازیم.
با توجه به این که هر سازمان و شرکتی دارای قوانین زیست محیطی متفاوت با آیین نامه ۱۴۰۱ است، بنابراین باید برای موفقیت بیشتر در اجرای آیین نامه مناسب کنترل استفاده شود و کلیه عوامل داخل سازمان و شرکت باید همکاری کنند.
آینده آیین نامه ۱۴۰۱ و تغییراتی که قرار است اعمال شود
آیین نامه ۱۴۰۱ یکی از مهمترین مقررات حوزه محیط زیست در ایران است. این آیین نامه در سال ۱۳۷۰ تأسیس شده و در طول سال‌های گذشته، کارکرد همواره به روز رسانی شده است. اما دولت حاضر نیز قرار است نسخه به روز شده ای از این آیین نامه را به تصویب برساند. در این مطلب، دستورالعمل‌هایی را برای تغییراتی که قرار است در آینده آیین نامه ۱۴۰۱ اعمال شود، بررسی خواهیم کرد.
از جمله تغییراتی که در آینده آیین نامه ۱۴۰۱ اعمال خواهد شد، می‌توان به چند مورد اشاره کرد. اولین تغییر این است که سازمان حفاظت محیط زیست توانایی های بیشتری برای بهبود وضعیت محیط زیست خواهد داشت. همچنین، بسیاری از مقررات موجود در آیین نامه ۱۴۰۱ به روز شده و تجدید نظر می‌شود. این موضوعات شامل آلاینده‌ها، اطلاعرسانی، هدف گذاری و تشدید مجازات‌ها در قبال نقض مقررات است.
یکی دیگر از تغییراتی که در آینده آیین نامه ۱۴۰۱ اعمال خواهد شد، این است که از شرکت‌های بزرگ تر، توسعه دهندگان، سازندگان و فروشندگان درخواست می‌شود تا فشار‌های محیطی را کاهش دهند. این شرکت‌ها باید مدام به دنبال راهکارهایی برای کاهش اثرات منفی بر محیط زیست باشند و دولت نیز باید این شرکت‌ها را در این مسیر حمایت کند.
در نهایت، اهدافی که برای موفقیت هر یک از تغییراتی که در آینده آیین نامه ۱۴۰۱ اعمال می‌شود، تعیین شده است، باید به‌محض اجرای این تغییرات به دست آورده شود. به این ترتیب، می توان بر افزایش کیفیت زندگی در شهرها و کاهش آلودگی هوا و آب، تمرکز کرد. همچنین، می توان با رعایت مقررات، پاسخ به نیازهای بشریت از نظر صحت و سلامتی و همچنین برای پایداری محیطی، داد.