1. سبک فرنچیسکان
سبک فرنچیسکان یا Franciscan style به یکی از سبک‌های معماری رومی گفته می‌شود که در دوره میانه‌ی قرون وسطی برای ساختن کلیساهای کاتولیک به کار گرفته می‌شده است. این سبک براساس فلسفه و اعتقادات مذهبی فرازمینی از سنت فرنسیسکان توسعه یافته که از هماهنگی بین شور و تحقیقات بهره می‌گیرد.
معماری فرنچیسکان شامل اجزای مهمی مانند کوی اصلی، تمپل، قیامگاه، مناره و بخشی از کشیشی است که تمام آنها شاهد برخورداری از خصوصیات یکتایی هستند که این سبک را از سایر سبک‌های معماری متمایز می‌کنند. بسیاری از کلاسیک‌های فرنچیسکان به صورت چپترهای چرمی، تابلوهای پایین و قاب های سه بعدی زیبا در کنار برخی موارد فلزی، مثل دیوارها یا سقف‌ها ساخته می‌شوند.
در سبک فرنچیسکان مصالح سازنده برخلاف سنت‌های معماری گذشته و با وجود استفاده از اجزای پاینده‌ی معتبر و عملی با يكديگر تركيب شده‌اند. یکی از چیزهای نشان دهنده‌ی این سبک فرنچیسکان ، قدرت قلمروهای اسکریپتورها است که با سازه‌های ورودی ، اتاق‌های جانبی، انواع پنجره‌ها و محراب‌ها و دکوراسیون درونی هماهنگی خاصی دارند.
از جمله نمونه‌های مشهور این سبک می‌توان به کلیسای سنت فرانسیس آسیزی، کلیسای سیستین و کلیسای سنت پیتر در رم اشاره کرد که هرکدام دارای جذابیت و زیبایی‌های فراوانی هستند که با ترکیبی از تمپل‌های زیبا، فضاهای بلند، فرش جدید، دیوارهای آلترناتیو، تصاویر مذکور و دیگر چیزهای فراوان به وجود آمده‌اند.
2. سبک لاک دانس
سبک لاک دانس (Locking dance) یکی از رقص‌های فانک و هیپ هاپ است که در دهه‌ی ۱۹۷۰ میلادی به وجود آمد. این سبک رقصی که برگرفته از شخصیت‌های افریقایی آمریکایی بوده، به واسطه‌ی صیغه‌های مختلف، موسیقی و ریتم‌های جذاب و خلاقانه آن به شهرت رسید.
در این سبک رقصی، بخش اصلی را بازوهای پهن و نشان دادن انگشتان به صورت شیوا و روان ایفا می‌کنند. چرخش‌های سریع، قرار گرفتن در پوزش‌های جالب و استفاده از صدای موسیقی به صورت آهنگین و پرانرژی، علائمی از هویت برجسته این سبک است. این رقص با اندازه و حرکت‌هایی به صورت شیوا و با احساس اجرا می‌شود که نشان‌دهنده‌ی تمرکز شدید رقصنده بر روی بدنش و اجزای جسمی است.
یکی از جالب‌ترین خصوصیت‌های این سبک، حرکات شیوا و روانی است که ایجاد می‌کند. همچنین موسیقی‌های دارای ریتم‌های شاداب و پرانرژی، مخاطب را به رقص و حرکات شاداب ترغیب می‌کنند. به همین دلیل، این سبک به عنوان یک رقص با انرژی زیاد شناخته می‌شود و جوامع رقص‌کار در سراسر جهان، این سبک را با استقبال بسیاری که روبه‌رو شده، پذیرفته‌اند.
امروزه، لاک دانس به عنوان یکی از محبوب‌ترین سبک‌های رقص جهان شناخته می‌شود و به عنوان یکی از مهمترین سبک‌های رقص در بین جوامع هیپ هاپ به شمار می‌رود. بازار فرهنگی همه جهان به دنبال رقص‌کاران با این سبک ویژه هستند و بسیاری به دنبال آموزش و یادگیری آن به جوامع مختلفی پیوسته‌اند.
در نهایت، این سبک رقص تنها نمی‌تواند به مهارت در بند های آن آموزش داده شود بلکه یادگیری آن نیز بایستی به رژیم غذایی و تمرینات ژیمناستیکی خاصی همراه باشد تا بتوان به صورت کامل این سبک را به طور کامل اجرا کرد.
3. سبک مدیترانه ای
سبک مدیترانه‌ای یکی از چهار سبک اصلی معماری جهان است که به واسطه گستردگی فرهنگی و اقلیمی که در منطقه مدیترانه واقع است، شکل گرفته است. این سبک در بسیاری از کشورهای منطقه حضور دارد و از جمله این کشورها می‌توان به ایتالیا، یونان، اسپانیا و ترکیه اشاره کرد.
سبک مدیترانه‌ای از ویژگی‌های خاصی برخوردار است که شامل استفاده از روزنه‌های بزرگ و قوسی، سقف‌های بلند و تزئیناتی، استفاده از فرش‌های کفی شیشه‌ای و کقی، کشیدگی‌های نرده‌ای رختکن‌های تراس و استفاده از رنگ‌های سرخ، سفید، آبی و نارنجی است.
نماهای خارجی این سبک معماری شامل ورقه‌های سطح بالا بزرگ، پله‌های بلند و دراز و درهای چوبی با تزئینات بسیاری است که به علاوه تراس‌ها و فضاهای باز در نمای خارجی، فضای زیبا و دلنشینی را برای افراد فراهم می‌آورد.
در داخل مبلمان‌های سنتی با رنگ‌های براق و تزئینات قابل توجهی در کنار شیشه‌های بزرگ و انواع گلدان‌های دست ساز وجود دارند که به عنوان محیطی خاص برای سکونت، برای افراد بسیار دوست داشتنی هستند.
سبک مدیترانه ای پویایی بسیاری را به معماری جهان اضافه کرده است و همواره بازسازی و تغییر شکل برای این سبک امری بسیار جذاب بوده است.
4. سبک آوازی
سبک آوازی یکی از مهمترین عواملی است که در خلق و ایجاد موسیقی و آواز تأثیرگذار است. این سبک به عنوان یک پارامتر مهم در شناسایی و تشخیص نوع موسیقی، به‌زور با سایر ویژگی‌ها مانند موسیقی، صدا و ملودی در ارتباط است.
سبک آوازی به دو صورت کلاسیکی و مدرن بیان می‌شود. سبک کلاسیک یا قدیمی در برگیرنده سبک‌هایی مانند جاست، بلوز، سول، کانتری و بسیاری دیگر است. همچنین، سبک مدرن به شامل سبک‌هایی مانند راک، پاپ، جز و هیپ هاپ می‌شود.
در سبک آوازی موسیقی، بیشتر صداهای مختلفی از جمله خطر، لرزش، تعریف، مغرور و حتی سکوت مانند یکی از ویژگی‌های این نوع موسیقی هستند. همچنین، در بیشتر سبک‌های آوازی، خوانندگان به‌ویژه در سبک‌های قدیمی، از اختلافات صوتی و ریتم‌های متفاوت استفاده می‌کنند تا تأثیرات دراماتیک یا هیجانی در قطعات خود ایجاد کنند.
در نتیجه، سبک آوازی به‌عنوان یکی از عوامل مهم در تشکیل موسیقی و خلق و خواندن قطعات، بسیار مهم است و تعداد بسیاری از آهنگ‌های نام‌آشنای جهان از این سبک مشتق شده‌اند.
5. سبک هیپ هاپ
سبک هیپ هاپ یا رپ، یکی از پرطرفدارترین سبک‌های موسیقی در دنیاست که در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ در بروکلین، نیویورک شکل گرفت. در ابتدا، این سبک بیشتر به عنوان یک شکل شعر خوانده می‌شد، که با زمان به یک سبک موسیقی تبدیل شد. هیپ هاپ بیشتر بین جوانان و مبلغان موسیقی محبوب بوده و همواره یکی از متقاضیان بزرگ در دنیای موسیقی است.
یکی از ویژگی‌های سبک هیپ هاپ، استفاده از کلمات و عبارات خاص است. لغات و اصطلاحاتی که در این سبک موسیقی به کار می‌روند، بیشتر به محیط و فرهنگ جوانان و خیابان‌ها مرتبط می‌شوند. از این رو، هیپ هاپ معمولا با فرهنگ‌های حاشیه‌نشین و گروه‌های مختلف آشنا است.
ریتم هیپ هاپ نیز با شیوه خاصی اجرا می‌شود. موسیقی در این سبک با استفاده از ریتم‌های ساده و همچنین اصلاحی در اجرا بر پایه آهنگ‌های قدیمی و متفاوت ترین ریتم‌های بین رده‌ای جوانان برخلاف سایر سبک‌های موسیقی محبوب است.
در نهایت، به شیوه گسترش بخشی از فرهنگ جدید، هیپ هاپ به یکی از سبک‌های موسیقی مهم و قدرتمند تبدیل شده است. هیپ هاپ به فرهنگ خیابان و جوانان شادی وعظی و طنز را می‌آورد. هیپ هاپ به عنوان یک ابزار برای نبایدت کردن اعتراضات جوانان به قدرت و ناملایمات جامعه از طریق موسیقی و شعر بیان شد تا دیدگاه جوانان به جامعه و دنیای پیر سنگر شود.
6. سبک تجربی
سبک تجربی یکی از سبک‌های نوشتاری است که برپایه تجربیات شخصی یا تجربیات دیگران نوشته می‌شود. در این سبک نویسنده با استفاده از مطالب روایی، توصیفی و تحلیلی سعی می‌کند تا به خواننده اجازه دهد تا احساسات و تجربیات نویسنده را درک کند.
طبیعت این سبک معمولاً نوشته‌های خیلی شخصی است که مستلزم هدف آشکار نمودن دیدگاه فردی در مورد موضوع در دست بررسی است. این سبک پویایی خودش را در محتوایی که براساس تحلیل و نوع دیگر نوشته نمی‌شود طلایی می‌داند.
ضمناً، این سبک دارای یک سخنرانی نسبتاۋا ساده است که زمینه ای موثر برای کشف و تبادل نظر عمومی است. نویسندگان این سبک معمولاً به شیوه نوشتن خود توانایی به پیشرفت دیدگاه‌شان در مورد موضوع را نشان می‌دهند.
در نهایت، می‌توان به نقاط ضعف و قوت این سبک اشاره کرد. نقاط ضعف شامل این است که این سبک ممکن است تکراری باشد و نتواند به صورتی که قرار گرفته است تجدید نظر شود و دیگر اینکه این سبک باعث بیان یک کنایه همیشه در نظر نویسنده نمی‌شود. از طرفی، نقاط قوت این سبک در این است که نویسنده‌ها می‌توانند با کشف دیدگاه شخصی خود به بالاترین سطح برسند و به علاوه، از طریق تجربیات خود، برای خوانندهان شان نوعی ارزش افزوده روی محتوای خود خلق کنند.