تهوع و استفراغ
تهوع و استفراغ به علائم شایع و بسیاری از بیماری ها می باشند و ممکن است به دلایلی مختلفی از جمله بیماری های زیستی، عوارض دارویی، تحریک پذیری برخی اعصاب، گرسنگی شدید، سوء هاضمه، خود دارویی، تغییرات هورمونی و حتی استرس رخ دهد.
تهوع معمولاً با احساس عدم رضایت و دلپذیری از وضعیت فعلی همراه است و می تواند با خشکی دهان، تعریق، حالت تهیه نفس و حتی اختلال از تعادل منظر، همراه باشد. استفراغ نیز به عنوان پاسخی به تهیه و عدم توانایی بدن در پذیرش غذا و مایعات شنا خورده است. در واقع، استفراغ ممکن است به علت تنفس داشتن و تهوع همراه باشد یا به خاطر عوامل دیگری از جمله سن، جنسیت، تغییر اطراف یا عوامل مربوط به بیماری ها به وجود بیاید.
برای درمان تهوع و استفراغ تحت نظر پزشک قرار گرفته، برخی دستورالعمل های عمومی شامل مصرف مایعات درست، استراحت، مصرف دارویی و در موارد خاص، معالجه بیماری اصلی می باشد. در صورتی که تهوع و استفراغ ناشی از مصرف دارویی است، لازم است داروها بین یکدیگر جایگزین شوند و در صورت مورد نیاز، دارویی که علائم مولتی کلادو نسبت به آن قابل تحمل تر است برگزینده شود.
با توجه به علائم تهوع و استفراغ، ممکن است یک بیمار مواردی را که شایعاً با عوارض همراه هستند تجربه کند. در مواردی که علائم شدید هستند و با سایر علائم همراه هستند، از مراجعه به پزشک و مشاوره استفاده کنید.
افزایش خونریزی
افزایش خونریزی در بدن به افزایش مقدار خونی که از عروق بدن خارج میشود و نتیجتاً کاهش ذخیره خون در بدن منجر میشود. علل مختلفی برای افزایش خونریزی وجود دارد، از جمله اضطراب، استرس، شکستگی استخوان، عفونتها و مشکلات در عروق خونی.
بیشترین علت افزایش خونریزی و شدت آن در بیماران با بیماریهای قلبی عروقی و بیمارانی است که درمان خونگرمی میکنند. بیمارانی که قبلاً جراحی داشتهاند، نیز ممکن است به خاطر آسیب دیدگی به عروق خونی تمایل به خونریزی بیشتر داشته باشند.
نشانههای افزایش خونریزی شامل مواردی همچون خونریزی دهان، لثه، زیر پوستی، مجاری تنفسی و سیستم دستگاه ادراری میشود. افزایش خونریزی همچنین ممکن است در مواردی همچون خونریزی از لوله گوش، خونریزی روده و خونریزی از بینی نیز رخ دهد.
در مواردی که بیمار بطور مکرر به خاطر افزایش خونریزی به مرکز بهداشتی مراجعه میکند، باید متخصصان پزشکی و دکتران حاذق درمان بیماریهای قلبی عروقی و دیگر بیماریهای مشابه را مورد بررسی قرار دهند و برای بهبودی و درمان بیماری پیشنهاد دهند. درمانهای مختلفی برای کنترل خونریزی وجود دارد، از جمله داروها، جراحی، و درمانهای دیگر مانند پایه گذاری، بسته شدن عروق، تزریق مادهای غیر خونی، و تزریق مواد خونی میباشند. در صورتی که بیمار بطور مکرر به خاطر افزایش خونریزی مراجعه کند، باید متخصصان بهداشتی روی اعمال بارز تحقیق و بررسی دقیقی انجام داده و برای بهبودی و درمان بیماری پیشنهادهای مربوطه را ارائه دهند.
آسم و تنگی نفس
آسم یکی از بیماریهای لولههای هوایی است که به دلیل تنگ شدن و التهاب آنها باعث تنش در نفس میشود. این بیماری در هر سنی از زندگی ممکن است رخ دهد، اما معمولاً در کودکی شروع میشود. ژنتیک، عوامل محیطی و عوامل غذایی از جمله مواردی هستند که ممکن است باعث ایجاد آسم شوند.
علائم آسم شامل تنگی نفس، سختی در نفس کشیدن، تنفس سریع، سرفه و وزش در سینه هستند. این علائم معمولاً در شرایطی از طرف خاصیتی مانند آلرژی، سرما، فعالیت ورزشی یا استفاده از داروهای خاص شدیدتر میشوند.
بهترین روش درمان آسم، جلوگیری از فعالیتهای مؤثر یا محرک در زندگی است. تجویز دارویی نیز ممکن است برای کنترل علائم استفاده شود. داروهای ضد التهاب، واسطههای آلفا، بتاگونیستها، آنتاگونیستهای H1، ترکیبات آزمایشی و داروهای آتروپینی از داروهای اصلی در درمان آسم هستند.
تنگی نفس یکی از علائم شایعی است که بسیاری از افراد دارند. عوامل مختلفی مانند بستریسازی، مصرف تنباکو و ورزش سنگین میتوانند باعث تنگی نفس شوند. این علائم ممکن است تابستان، در هوای آلوده یا از فعالیت در فضاهای بسته بیشتر شده و در سطح خطر قرار بگیرد.
محرکهایی مانند ترافیک شلوغ، دود سیگار، محل کار های شیمیایی و تمیز کردن از جمله عواملی هستند که ممکن است تنگی نفس را تشدید کنند. درمان تنگی نفس باید برای هر فرد به صورت خاص تعیین شود و ممکن است شامل ارائه درمانهای دارویی، توصیههای تنفسی و تغییرات در رفتار و شیوه زندگی باشد.
اختلالات گوارشی
بیماریهای گوارشی به مجموعه اختلالات مربوط به سیستم گوارش اطلاق میشود. گوارش عبارت است از فرایند هضم و جذب غذا در بدن، محصولات هضمی به صورت پوچ خوراک و طعمه گزینی رشد و تکامل یافتهاند. این فرایند هضم و جذب غذا توسط شیمیهایی که در سیستم گوارش وجود دارند، شامل انواع آنزیمها و هورمونها، صورت میگیرد.
عوامل مختلفی از جمله بدهخواهی، تغذیه نامناسب، فعالیت ناکافی، پیری و عوامل ژنتیکی میتواند باعث ایجاد اختلالات گوارشی شود. وجود زخم و التهاب در دیواره معده و روده بزرگ، افزایش حجم اسید معده، یبوست، اسهال و سندرم روده تحریکپذیر نمونههایی از اختلالات گوارشی هستند.
بسیاری از مشکلات گوارشی ممکن است با مصرف رژیم غذایی مناسب، مداومت در فعالیت ورزشی، کاهش استرس و بهبود عادتهای خوردن و زندگی درمان شود. اما در برخی موارد به دلیل شدت نشانهها و عدم بهبودی با روشهای ساده درمان نیاز به مشاوره پزشک دارد.
در درمان اختلالات گوارشی، استفاده از داروها، رژیمهای غذایی خاص و روشهای جراحی ممکن است به عنوان راه حلهای درمانی استفاده شوند. در هر صورت، بهینهسازی شرایط زندگی از جمله به دست آوردن رژیم خوراکی سالم و تقویت ورزش، میتواند به جلوگیری از بروز اختلالات گوارشی کمک کند.
بی قراری و اضطراب
بی قراری و اضطراب از مشکلات روانی هستند که در بسیاری از افراد دیده میشوند. این مشکلات میتوانند به شکل تصادفی و بدون دلیل خاصی رخ دهند، اما ممکن است به دلیل مشکلات شخصیتی، فشارهای روانی یا مسائل دیگری ایجاد شوند.
بی قراری معمولا به شکل تنش و استرس در بدن احساس میشود و موجب میشود شخص احساس بیراهی، بیقراری و فریب درونی کند. در افرادی که با اضطراب مواجه هستند، احساس نگرانی بیشتر به خود راه مییابد، در سطح تنفس تغییراتی به وجود میآید و حتی ایجاد مشکلاتی برای شخص میشود که برای اطرافیانش باورپذیر نیست.
بیشتر موارد بی قراری و اضطراب را میتوان با روشهای مختلف علاج کرد. درمانهایی مانند روانشناسی، مراقبه، تمرینهای تنفسی، تمرینات ورزشی و استفاده از داروهای آرامبخش میتواند کمک کننده باشد.
در نهایت، برای رفع این مشکلات روانی باید به هر شخص به صورت جداگانه رسیدگی شود و راهکارهایی را ارائه داد که با توجه به ویژگیهای شخصیتی و شرایط او عملی باشند. درمان همیشه باید با تمرکز بر روی شخص از جنبههای چهارچوبی - مالی، جسمانی، روانی و اجتماعی - باشد.
سرگیجه و اختلال در تعادل
سرگیجه یک وضعیت ناخوشایند است که ممکن است به صورت ناگهانی شرایطی را به وجود آورد که باعث از دست دادن تعادل فرد می شود. این وضعیت به عنوان یکی از علائم شایع در بسیاری از بیماری های آسیب دیدگی سیستم عصبی اعلام می شود. با این حال، عوامل دیگری می توانند همچنین علت سرگیجه باشند، از جمله برخی از بیماری ها، تغذیه نامناسب، تنبلی مفصل گوش و غیره.
سرگیجه در موارد مختلفی همچون به دنبال ضربه در سر، صدمات درگیر سر یا گردن، بیماری های دهلیزی، مصرف بعضی از داروها، پرخوری و کمبود قند، ویروس های تنفسی و برخی اختلالات عصبی می تواند رخ دهد. اگر سرگیجه مقداری خفیف و کوتاه مدت باشد، ممکن است قابل تحمل باشد، اما اگر شدید باشد، ممکن است باعث حرکت ناتوان کننده و بیماری شود.
اختلال در تعادل همچنین از علائمی است که ممکن است همراه با سرگیجه باشد. افرادی که این اختلال را تجربه می کنند، ممکن است حتی در حالت سکون با تلاش برای حفظ تعادلشان با مشکل مواجه شوند. این اختلال می تواند سبب ایجاد حواس پرتی، بی خوابی، بی حوصلگی وفقدان تمرکز شود. برخی افراد همچنین شاید برای دیدن پزشکان از دستورالعمل های خاص برای حفظ تعادل استفاده کنند، مانند یک عصای تعادل. به عنوان خلاصه، سرگیجه و اختلال در تعادل می تواند علائمی خطرناک و ناراحت کننده در افراد ایجاد کند. بهتر است برای تشخیص و درمان این نشانه ها، روی مراجعه به پزشک متخصص تکیه کنید.